کوتاهی آشیل

تشخیص کوتاهی آشیل:

1. تست آشیل (فرد رو به دیوار ایستاده و یک پا را عقب گذاشته و پای دیگر که جلو می باشد کمی خم میشود و دو دست به دیوا فشار می اورند. اگر پایی که عقب می باشد از زمین جدا شد امکان کوتاهی اشیل وجود دارد).
2. بررسی کفش(پاشنه کفش معمولا با زمین تماس ندارد).
3. عدم تماس پاشنه با زمین در مراحل پیشرفته.

علل کوتاهی آشیل:

1. پوشیدن مداوم کفش پاشته بلند.
2. عادت به نشستن دو زانو.
3. داشتن خار پاشنه.
4. ضعف عضلات جلوی ساق پا.
5. داشتن زانوی خمیده.
6. آسیب دیدگی عضله دو قلو.

عوارض کوتاهی آشیل:

1.  راه رفتن روی پنجه پا.
2.  پلانتار فلکشن دائمی پا.
3. ایجاد ضعف کمر گود.
4. ایجاد ضعف زانوی خمیده.

  حرکات اصلاحی :

1. سر پا ایستاده یک پا جلو یک پا عقب پای عقبی کاملا صاف و پاشنه و پنجه بطور کامل روی زمین،پای جلویی را از زانو خک کرده روی آن بنشیند بطوریکه کشش را در پای عقب کاملا حس کند سپس جای پا را عوض نماید.
2. رو به دیوار با فاصله زیاد ایستاده کف دستها را به دیوار چسبانده پاها را جفت در حالیکه سعی می شود پاشنه پاها از زمین کنده نشود به دیوار فشار بیاورید.
3. ایستاده پاها جفت سعی شود بدون خم کردن زانو دستها را به زمین نزدیک کرده در صورت امکان کف دست را روی زمین بگذارید.
4. چمباتمه نشسته سعی کند در حالیکه مانع از بلند شدن و جدا شدن پاشنه ها از زمین می شود راه بروید.
5. در مسیرهای سر بالایی بیشتر راه بروید.

جهت مشاهده سایر ورزشهای اصلاحی کلیک کنید.